تاریخچه آبانبار باسیلیکا سیسترن
آبانبار باسیلیکا سیسترن استانبول (Yerebatan Cistern/Basilica Cistern)، یکی از سازههای زیرزمینی با ارزش تاریخی بالا است که در گذشته جزء بخشهایی از میدانهای عمومی و بزرگ شهر قسطنطنیه (استانبول امروزی) بوده است. ساخت این زیرزمین به دستور کنستانین اول، امپراتور امپراتوری روم شرقی در قرن سوم و چهارم میلادی آغاز شد. در ابتدا، این سازه یک زیرزمین ساده بود که زیر کلیسای باسیلیکا استوا (Stoa Basilica) ساخته شد.
قسطنطنیه، یا استانبول امروزی، از دورانهای قدیمی یکی از شهرهای بزرگ و حیاتی برای امپراتوریها و حکومتها بود. به همین دلیل، شهر همواره هدف تهاجم و تحت محاصره دشمنان بود. ممکن است فرض کنید که آبانبار باسیلیکا سیسترن بهعنوان یک سازه زیرزمینی در امان از تهاجمها و خطرات دشمنان میماند؛ اما واقعیت این است که در طول تاریخ، این زیرزمین نیز از آسیبها و حوادث بسیاری رنج کشیده است.
یکی از واقعههای مهمی که باعث آسیب دیدن باسیلیکا سیسترن شد، شورش نیکا در قرن ششم بود. این شورش که یکی از فاجعهآمیزترین حوادث تاریخ قسطنطنیه بود، منجر به کشتار و خونریزی فراوانی شد و باعث آسیب دیدن بخش قابلتوجهی از شهر و همچنین کلیسای باسیلیکا استوا شد. این حادثه نشان میدهد که آبانبار باسیلیکا سیسترن نیز، همچون شهر استانبول، در طول تاریخ مورد آسیب قرار گرفته و زحمات زیادی برای بازسازی و بهسازی آن صورت گرفته است.
جوستینیان اول، پادشاه امپراتوری بیزانسی (روم شرقی) و حاکم استانبول، در ۱۵۰۰ سال پیش، پس از تخریب گسترده شهر و زیرزمین کلیسا، دریافت که این شهر به یک آبانبار بزرگ و دائمی برای تامین آب کاخ امپراتوری و ساختمانهای اطراف در زمان محاصره نیاز دارد. بنابراین، آبانبار باسیلیکا سیسترن به وجود آمد. ساخت و گسترش این زیرزمین با ابتکار جوستینیان اول در سال ۵۲۶ میلادی آغاز شد و در سال ۵۶۵ میلادی به اتمام رسید؛ زمانی که قسطنطنیه به مرکز هنری و تجاری امپراتوری روم شرقی تبدیل شده بود.
براساس اسناد تاریخی، در ساخت سرداب کلیسا، هزاران اسیر به کار گرفته شدند و پس از تکمیل آن، یک سیستم فیلتر و تصفیه آب نیز در آن نصب شد و زیرزمین ساختمان به آبانبار مجموعه تبدیل شد. این آبانبار در ابتدا آب کاخ اعظم قسطنطنیه و دیگر ساختمانهای مرکز شهر را تامین میکرد. همچنین، قسطنطنیه به عنوان یک شهر هفت تپه شناخته میشد؛ زیرا این شهر در واقع روی هفت تپه مختلف ساخته شده بود و تپه اول، مرکز شهر بود که امروزه در محدوده منطقه فاتح و محله سلطان احمد استانبول قرار دارد و همچنان بهعنوان قلب تپنده شهر شناخته میشود.
سرداب باسیلیکا سیسترن در دوران خشکسالی و کمآبی شهر اهمیت بسیاری بهعنوان منبع اصلی آب داشت. این اهمیت تا سالها بعد و قرن پانزدهم میلادی ادامه داشت. پس از فتح قسطنطنیه توسط امپراتوری عثمانی، آبانبار باسیلیکا سیسترن برای تامین آب کاخ توپکاپی و محل اقامت امپراتور عثمانی استفاده میشد. اما پس از مدتی، امپراتوران عثمانی که از آب روان را ترجیح میدادند، دیگر از آبانبار باسیلیکا استفاده نکردند و این سازه به دست فراموشی سپرده شد.
آبانبار باسیلیکا سیسترن چگونه کشف شد؟
آبانبار باسیلیکا سیسترن، کشفی که به دست یک دانشمند و مکاننگار فرانسوی به نام پتروس جولیوس برمیگردد، بسیاری از جزئیات و حوادث جالبی را در بر دارد. در اواسط قرن شانزدهم، وقتی جولیوس به فرمان فرانسوای اول، پادشاه فرانسه، به قسطنطنیه سفر کرد تا دربارهٔ نسخ خطی و باستانی روم شرقی تحقیق کند، او به طور اتفاقی با داستانهایی دربارهٔ یک چاه محلی به نام باسیلیکا سیسترن روبرو شد.
این داستانها از زبان محلیان به گوش او رسید که ادعا میکردند آب مورد نیاز خود را از یک زیرزمین وسیع در همان حوالی با سطل برداشته و گاهی نیز در آنجا ماهیگیری میکنند. جولیوس با شنیدن این داستانها، بسیار کنجکاو شد و تصمیم گرفت تا حقیقت را بررسی کند.
وی به حیاط ساختمان چوبی پایین آمده و راه خود را بهسوی زیرزمین باسیلیکا گرفت. پس از پایین رفتن از پلهها، با یک سرداب عظیم و مرمرین با معماری حیرتانگیز روبهرو شد. این سرداب دارای ستونهای بسیار بود که جولیوس را شگفتزده کردند. وی بعد از مشاهدهٔ این سرداب بزرگ و شگفتآور، ارزش بزرگی که آبانبار باسیلیکا سیسترن در دورانهای گذشته داشته، را به درستی تشخیص داد.
بنابراین، کشف آبانبار باسیلیکا سیسترن به دست جولیوس جزء کشفهای بزرگ تاریخی محسوب میشود که نقش مهمی در حفظ و بازسازی تاریخ و فرهنگ این شهر بزرگ، استانبول، ایفا کرده است.
پتروس جولیوس، پس از سوار شدن بر قایق، به مشقت فراوان در سرداب باسیلیکا سیسترن پرداخت. او اندازه و ابعاد این آبانبار را به دقت به دست آورد و تعداد ستونهای آن را نیز یادداشت کرد. اطلاعات و شگفتیهای این سرداب را در سفرنامه خود به چاپ رساند؛ این سفرنامه بسیاری را تحتتاثیر قرار داد و باسیلیکا سیسترن باستانی را به دنیای غرب و کشورهای اروپایی معرفی کرد.
با وجود اکتشاف باسیلیکا سیسترن، مقامات عثمانی آن را نادیده گرفتند و این آبانبار را به محل دفن زباله بدل کردند. این تصمیم ناگوار باعث شد که یکی از مهمترین میراثهای تاریخی شهر استانبول به فراموشی سپرده شود.
تا به امروز، آبانبار باسیلیکا سیسترن به عنوان یک جاذبه گردشگری محبوب شناخته شده است و میلیونها گردشگر از سراسر جهان هر سال به این مکان میآیند. علاوه بر گردشگران، اشخاص مهم و شخصیتهای برجسته جهان نیز این سرداب تاریخی را بازدید کردهاند. از جمله این اشخاص میتوان به بیل کلینتون، نخست وزیر سابق کشور هلند، لامبرتو دینی از سیاستمداران و وزیر خارجه پیشین ایتالیا، گوران پرسون، نخست وزیر پیشین سوئد، تامس کلستیل، و جمیز باند اشاره کرد.
علاوه بر این، آبانبار باسیلیکا سیسترن به عنوان محل فیلمبرداری یکی از فیلمهای مشهور ران هاوارد به نام "دوزخ" (Inferno) نیز شناخته شده است. این فیلم که براساس رمانی از دن براون ساخته شده است، در سال ۲۰۱۶ با بازیگران برجستهای همچون تام هنکس اکران شد.
وجه تسمیه نام آبانبار باسیلیکا سیسترن
وجه تسمیه نام "آبانبار باسیلیکا سیسترن" به یک معماری نمادین و تاریخی در استانبول دارای ریشههای ژرفی در فرهنگ و تاریخ بیزانسی دارد. در دوره بیزانس، کلیساها به شکل مستطیلی ساخته میشدند و درب ورودی آنها در یک محور با محراب کلیسا (محور طولی بنا) قرار میگرفت. این سبک معماری به نام "باسیلیکایی" شناخته میشد و کلیساهایی که به این سبک ساخته میشدند، به "باسیلیکا" مشهور بودند.
آبانبار بزرگ و تاریخی باسیلیکا سیسترن نیز نام خود را از یک کلیسای عظیم در این سبک معماری گرفته بود. این کلیسا در گذشته، روی تپه اول شهر قسطنطنیه واقع بوده است. "باسیلیکا" بهمعنای "محل عبادت" ترجمه میشود و به کلیساهای بزرگ امپراتوری روم اشاره دارد.
اضافهکردن واژه "سیسترن" به این نام نیز به معنای آبانبار یا سرداب است. این واژه نشاندهندهٔ کاربری بنا است و با نام "آبانبار باسیلیکا سیسترن" به آبانبار کلیسا اشاره دارد که با کاربری بنا همخوانی دارد.
مردمان بومی استانبول نیز به این بنا با نام "یرباتان سارایی" یا "قصر یا سرای غرق شده" اشاره میکنند که نامی است که احتمالاً از روی ظاهر آن به عنوان یک آبانبار زیرزمینی میآید.
بنابراین، آبانبار باسیلیکا سیسترن با نامهای مختلفی شناخته شده است که هرکدام از آنها نقش مهمی در توصیف معنای و کاربری این بنا تاریخی دارند.
ستونهای مدوسا در باسیلیکا سیسترن
در دیدار از بخش شمال غربی باسیلیکا سیسترن، میتوانید به دو ستون متفاوت برخورد کنید که بر پایههای آنها نقوشی از "مدوسا"، یکی از شخصیتهای اسطورهای یونانی، حک شده است. این ستونهای جذاب جزئی از جاذبههای تاریخی و هنری باسیلیکا سیسترن هستند که بسیاری از گردشگران را به خود جلب میکنند. این ستونها نشاندهندهٔ تلاش و هنرمندی است که در ساختمان این سرداب باستانی ریخته شده است.
پایههای ستونهای مدوسا وزن و فشار ستونها را تحمل میکنند و از آثار هنری باقیمانده از امپراتوری روم شرقی هستند. مدوسا یکی از سه گورگون افسانهای یونانی است که با ظاهری کریه و بدنی بالدار شناخته میشود. در نقشهای اسطورهای، سر مدوسا بهجای مو و گیسو، با مارهای بسیاری پر شده بود، نمادی از وحشت و شگفتی بود که به آنها تعلق داشت. او بهطور معمول بهعنوان دختر فورسیس و ستو، الهههای دریا، شناخته میشد و بهطور سنتی به عنوان نماد زیبایی و خطر در موجودات افسانهای مطرح بود.
در ادبیات و هنر یونان باستان، گورگونها نماد وحشت و تهدید بودند که نسبت خواهری با یکدیگر داشتند. در داستانهای مختلف، مدوسا بهعنوان یک شخصیت مخوف و وحشتآور ترس و هیجان را به ارمغان میآورد. تصاویر و نقوش مدوسا بر ستونهای باسیلیکا سیسترن نمادی از ارتباط با دوران یونان باستان و همچنین نمادی از هنر و تاریخ است که تا به امروز باقیمانده است و جذابیت زیادی را برای بازدیدکنندگان این مکان تاریخی به ارمغان میآورد.
معماری آبانبار باسیلیکا سیسترن
باسیلیکا سیسترن یکی از معابر بسیار معروف و تاریخی شهر استانبول است که به عنوان یک آبانبار زیرزمینی با ابعاد باورنکردنی شناخته میشود. این سازه بیشتر از هر چیزی یک آثار معماری باستانی و هنری به شمار میرود که در طول تاریخ اهمیت و وجود خود را حفظ کرده است. زیرا آبانبار باسیلیکا سیسترن در دوران باستان و حکومت امپراتوری روم شرقی برای تأمین آب کاخها و ساختمانهای عمومی در دوران محاصره و حمله دشمنان بسیار اهمیت داشته است.
برای ورود به این سازه مرموز، باید از ۵۲ پله سنگی پایین بروید. پس از عبور از این پلهها، به یک محوطه وسیع و مهیب وارد میشوید که از طریق راهروها و دالانها آن را کاوش میکنید. باسیلیکا سیسترن یک مجموعه با مساحت نزدیک به ۸,۹۰۰ متر مربع است و این سازه مستطیلی با ابعاد ۱۴۳ متر طول و ۶۵ متر عرض دارد. قابلیت نگهداری حجم بزرگی از آب، به اندازه ۸۰ هزار متر مکعب یا ۱۰۰ هزار تن را دارد.
دیوارههای سازه از آجر خشن ساخته شدهاند و با ملاتی ضدآب پوشانده شدهاند تا آب نفوذ نکند. این ستونها، وزن سقف ساختمان را تحمل میکنند و به وسیله آنها، گنبدهایی چلیپایی شکل و طاقهایی گرد در سقف شکل گرفتهاند. ستونها در ۱۲ ردیف ۲۸ تایی آرایش یافتهاند و بین آنها سرستونهای مختلفی با سبکهای کرنیتی و ایونی مشاهده میشود. برخی از سرستونها به شیوه دوریک خلق شدهاند و بدون هیچ حکاکی یا تزئیناتی در آنها.
باسیلیکا سیسترن با ترکیب هنر، معماری و مهندسی هوشمندانه، یکی از آثار بارز و گردشگری شهر استانبول را تشکیل میدهد که هر ساله میلیونها گردشگر را به خود جذب میکند و به عنوان یک نماد فرهنگی و تاریخی مهم در این منطقه شناخته میشود.
باسیلیکا سیسترن با تمام جاذبههای فرهنگی و تاریخی خود یکی از برجستهترین و معروفترین آثار معماری باستانی در استانبول و حتی در جهان است. این سازه تاریخی با مجموعهای از ستونهای مرمرین زیبا و اثری هنری از گذشته روم باستان و امپراتوری روم شرقی است که هر ساله میلیونها گردشگر را به خود جذب میکند.
هرچند که ستونهای مدوسا به عنوان بخشی از باسیلیکا سیسترن معروفترین و شناختهشدهترین بخش این سازه میباشند، اما با دقت بیشتر میتوان ستونهای دیگری را نیز در این مجموعه مشاهده کرد. برای مثال، برخی از ستونها طرحهایی بهشکل چشم مرغ دارند که با خطوط اشک مانند آنها، ارتباطی با ستونهای موجود در میدان تئودسیس دارند. این ستونها به گفته تاریخنگاران، به هزاران اسیری اشاره میکنند که در زمان ساخت باسیلیکا سیسترن جان خود را از دست دادند.
باید توجه داشت که بسیلیکا سیسترن، که یکی از بناهای تاریخی و شاخص استانبول است، از مصالح و بقایای ساختمانهای تخریب شده در زمان خود ساخته شده است. این مصالح شامل مرمرها و گرانیتهای متنوعی است که از بخشهای مختلف زمینهای امپراتوری به قسطنطنیه منتقل شده بودند. این نشان میدهد که ستونها و سازههای باسیلیکا سیسترن از مصالحی استفاده میکنند که پیش از این در ساختمانها و سازههای دیگری در امپراتوری مورد استفاده قرار گرفته بودند.
بسیلیکا سیسترن بهعنوان یکی از شاهکارهای معماری باستانی، مجموعهای از ستونها و سقفهای زیرزمینی است که در دورهٔ بیزانسی توسط امپراتور کنستانتین یکم ساخته شد. در طول سالیان سال، مصالح مورد استفاده در ساخت بسیلیکا سیسترن از مناطق مختلف امپراتوری به استانبول منتقل شده و در ساخت این بنا بهکار گرفته شدند.
مرمرها و گرانیتهایی که در ساخت بسیلیکا سیسترن استفاده شده، نشاندهندهٔ فرهنگ و تمدن بیزانسی است. این مواد ساختمانی، همچنین نشان میدهند که مصالح ساختمانی از مناطق گوناگون امپراتوری به شهر قسطنطنیه منتقل میشدند و در ساختمانهای مختلف، از جمله بسیلیکا سیسترن، مورد استفاده قرار میگرفتند. بسیلیکا سیسترن با این ویژگیهای منحصربهفرد خود، علاوه بر اهمیت تاریخی، ارزش بسیاری از نظر معماری و فرهنگی دارد و به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری برجسته استانبول محسوب میشود.
در نهایت، باسیلیکا سیسترن با همه ویژگیهای معماری، هنری و تاریخی خود، علاوه بر جذابیت گردشگری، یک نماد از گذشته چشمانداز تاریخی استانبول و امپراتوری روم شرقی است که همواره به عنوان یکی از مقاصد پرطرفدار و مهم برای بازدیدکنندگان در سراسر جهان شناخته میشود.
بازسازی آب انبار باسیلیکا سیسترن
از زمان ساخت باسیلیکا سیسترن در سال ۵۳۲ میلادی، این سازه تاریخی به مراتب تحت تأثیر مرمت و بازسازیهای متعددی قرار گرفته است. باسیلیکا سیسترن، که به نام محلی معروف به "Yerebatan Sarnıcı" نیز شناخته میشود، در طول قرون و با تغییرات سیاسی و فرهنگی متنوع، مرتباً نیاز به بازسازی و تعمیرات داشته است. این مجموعه زیرزمینی از همان ابتدا تا به امروز یکی از برجستهترین نمونههای معماری باستانی در جهان باقی مانده و از جذابیتهای گردشگری بسیاری برخوردار است.
در طول دوران عثمانی، باسیلیکا سیسترن دو بار مورد مرمت قرار گرفت. اولین بار مرمت آن در سال ۱۷۲۳ میلادی بود که در دوره حکومت فرمانروایی سلطان احمد سوم انجام شد. این بازسازی توسط محمد آقا از قیصریه، یکی از معماران برجسته آن دوره انجام شد. دومین بار مرمت و بازسازی باسیلیکا سیسترن در دوره حکومت سلطان عبدالحمید دوم و در اواخر قرن نوزدهم صورت گرفت.
تا سالهای اوایل قرن بیستم، وضعیت باسیلیکا سیسترن به خوبی بود. اما در این زمان، شکافهایی در بنای آن به وجود آمد و هشت ستون از ستونهای میانی و شمال شرقی باسیلیکا تخریب شدند. این مشکلات باعث شد تا در اواسط قرن بیستم، به دلیل خطر ریزش، باسیلیکا سیسترن مورد مرمت و بازسازی قرار بگیرد. در طول این فرآیند، ستونها با یک لایه سیمان پوشانده شدند تا از ریزش آنها جلوگیری شود، اما این کار باعث از دست رفتن شکل و تزیینات اصلی آنها شد.
با این وجود، باسیلیکا سیسترن با تمامی این تغییرات و بازسازیها، همچنان به عنوان یک نماد از گذشته تاریخی استانبول و فرهنگ روم باستان و عثمانی شناخته میشود و جایگاه ویژهای در صنایع گردشگری و تاریخنگاری دارد.
در سال ۱۹۵۸، بازسازی بعدی باسیلیکا سیسترن انجام شد که توسط یکی از موزههای استانبول به سرپرستی گرفته شد. این مرمت، یکی از مهمترین بازسازیهایی بود که آبانبار باسیلیکا سیسترن طی زمان تجربه کرده بود. یکی از وظایف اصلی این بازسازی، تخلیه گلهای موجود در سرداب و لایروبی آن بود. این عملیات بسیار گسترده بود و حدود ۵۰ هزار تن گل از باسیلیکا سیسترن خارج شد. این بازسازی بهبودی قابل توجه در شرایط زیرزمین ایجاد کرد و به این ترتیب، امکان دسترسی به این مکان تاریخی را برای بازدیدکنندگان راحتتر کرد.
در دهه ۱۹۹۰، کف باسیلیکا سیسترن بهطور قابل ملاحظهای بالاتر آورده شد تا افراد بتوانند بهجای گردش و گذار با قایق در آبانبار، روی سکوها قدم بزنند. این اقدام باعث افزایش راحتی بازدیدکنندگان و جذابیت بیشتر این مکان شد. همچنین، نورپردازیهای نزدیک به ستونها در این عملیات انجام شد که به زیبایی و جذابیت باسیلیکا سیسترن افزود.
در تاریخ ۹ سپتامبر ۱۹۸۷، دربهای آبانبار باسیلیکا به عنوان یک موزه به روی عموم باز شدند. از آن زمان به بعد، بازسازیها و تمیزکاریهای مداوم در این جاذبه بینظیر انجام شده است تا زیبایی و ارزش تاریخی آن حفظ شود. امروزه، گردشگران میتوانند بهراحتی در میان ستونها و دالانهای این سرداب به گشت و گذار بپردازند و از موسیقی ملایم و کلاسیک همراه با صدای قطرههای آب لذت ببرند. باسیلیکا سیسترن در حال حاضر توسط یکی از سازمانهای فرهنگی شهرداری استانبول اداره میشود و میزبان رویدادهای ملی و بینالمللی بسیاری بوده است، که این اقدامات به ترویج فرهنگ و تاریخ این شهر و ارتقای گردشگری کمک کرده است.
محل تامین آب باسیلیکا سیسترن
آب مورد نیاز برای تامین مجموعه آبانبار باسیلیکا سیسترن از مرکز توزیع آب اگریکاپی در ۱۹ کیلومتری شمالی شهر تأمین میشد. این مرکز توزیع آب در جنگل بلگراد واقع شده بود و آب آن از طریق دو مجرای قنات والنس (Valens Aqueduct) و مگلوا (Mağlova Aqueduct) به مرکز شهر منتقل میشد. این دو قنات، با طولهای ۹۷۱ و ۱۱٫۵ متر، به دستور ژوستینین یکم، امپراتور بیزانسی، ساخته شده بودند.
با این حال، فاصله بسیار زیاد بین منبع آب و باسیلیکا سیسترن مشکلاتی را به وجود میآورد. این فاصله بزرگ باعث میشد که رومیها نتوانند به طور مداوم لولهها و قناتها را حفاظت کنند. زیرا باسیلیکا سیسترن به عنوان محل تامین آب نوشیدنی برای کاخ امپراتور مورد استفاده قرار میگرفت، حفظ و کنترل سلامت آب از اهمیت بسیاری برخوردار بود. برای حل این مشکل، رومیها راهحلی ساده اندیشیدند؛ آنها ماهیها را در باسیلیکا نگه داشتند. اگر دشمنان به قصد مسموم کردن آب سرداب به سمت کاخ حمله کردند، ماهیها مورد تأثیر قرار میگرفتند و مسئولان به سرعت خطر را تشخیص میدادند. این روش ساده ولی کارآمد، اطمینان میداد که آب سرداب از هر گونه آلودگی و مسمومیت محافظت شود.
از آن زمان تا امروز، ماهیها همچنان در آبانبار باسیلیکا سیسترن نگه داشته میشوند تا به تمیز و شفاف نگه داشتن آب کمک کنند. این اقدام همچنان به عنوان یکی از روشهای محافظت از سلامت آب در این مکان تاریخی و جذاب مورد استفاده قرار میگیرد.
امکانات آبانبار باسیلیکا سیسترن
به عنوان یکی از جاذبههای تاریخی مهم در استانبول، آبانبار باسیلیکا سیسترن از امکانات مختلفی برای بازدیدکنندگان خود بهره میبرد. در زیر به برخی از امکانات این سرداب باستانی اشاره میشود:
- تورهای راهنمایی: برای کسانی که میخواهند درباره تاریخ و معماری باسیلیکا سیسترن بیشتر بدانند، تورهای راهنمایی در اینجا برگزار میشود. راهنمایان مجرب و متخصص به بازدیدکنندگان اطلاعات جامعی در مورد تاریخ، معماری و داستان این ساختمان را ارائه میدهند.
- نمایشگاهها و رویدادها: برخی از رویدادها و نمایشگاههای موقت مرتبط با تاریخ و فرهنگ استانبول ممکن است در داخل باسیلیکا سیسترن برگزار شوند. این رویدادها معمولاً به معرفی هنر و فرهنگ محلی اختصاص دارند.
- کافه یا فضای استراحت: برخی از سردابها میزبان کافهها یا فضاهای استراحت میشوند که به بازدیدکنندگان این امکان را میدهند که در یک محیط آرام و منحصر به فرد، استراحت کنند و از نوشیدنیها و خوراکیهای محلی لذت ببرند.
- نورپردازی و صوتسازی: برخی از آبانبارها ممکن است با سیستمهای نورپردازی و صوتی مجهز شده باشند که تجربه بازدیدکنندگان را بهبود میبخشد و برای آنها یک تجربه جذاب و فراموش ناپذیر فراهم میکند.
- مغازههای هدیه: در برخی از آبانبارها مغازههایی وجود دارد که اقلام یادگاری، کتب تاریخی، نقاشیهای هنری و سایر اشیاء مرتبط با محل را به فروش میرسانند تا بازدیدکنندگان بتوانند یک یادگار منحصر به فرد از سفر خود به دست آورند.
این امکانات، همراه با معماری باشکوه و تاریخ باستانی باسیلیکا سیسترن، تجربهای منحصر به فرد و جذاب را برای بازدیدکنندگان ایجاد میکنند.
کافه باسیلیکا سیسترن استانبول
در باسیلیکا سیسترن، که یک موزه زیرزمینی با تاریخ ۱۵۰۰ ساله است، که همچنین به عنوان یکی از جاذبههای تاریخی مهم استانبول شناخته میشود، کافهای وجود دارد که امکانات رفاهی اصلی این سرداب را فراهم میکند.
کافه باسیلیکا سیسترن تنها امکان رفاهی در این مکان است و در نزدیکی ورودی سیسترن واقع شده است. این کافه فضای کوچکی دارد که با چند میز و صندلی مجهز شده است. امکانات ساده ولی کارآمد این کافه، امکان سفارشی کردن انواع نوشیدنیهای سرد و گرم را به بازدیدکنندگان ارائه میدهد.
با توجه به محدودیتهای مکانی و فضای کوچک، کافه باسیلیکا سیسترن بیشتر به عنوان یک نقطه استراحت و آرامش برای بازدیدکنندگان در طول بازدید از سیسترن عمل میکند. این امکانات کافه باسیلیکا سیسترن میتواند یک تجربه رویایی را برای بازدیدکنندگان از این مکان تاریخی فراهم کند، زیرا آنها میتوانند در محیطی زیبا و منحصر به فرد، در کنار آبانبار باستانی، از نوشیدنیهای خوشمزه لذت ببرند.
اطلاعات بازدید آبانبار باسیلیکا سیسترن استانبول
باسیلیکا سیسترن یکی از جاذبههای دیدنی در استانبول است که مکان آن در مرکز شهر و در محله سلطان احمد قرار دارد. این مکان تاریخی و باستانی درست روبهروی مسجد ایاصوفیه قرار گرفته است، که یکی دیگر از نمادهای مهم و تاریخی این شهر است. بنابراین، اگر ابتدا مسجد ایاصوفیه را برای بازدید انتخاب کردهاید، به سادگی میتوانید از این مسجد به سمت جنوب غربی حرکت کنید و با پیادهروی حدود پنج دقیقه، به باسیلیکا سیسترن برسید.
برای دسترسی به آب انبار باسیلیکا از هر منطقه استانبول میتوانید به راحتی با حمل و نقل عمومی از جمله تاکسی ، تراموا، قطار به این جاذبه گردشگری استانبول بروید. اتوبوسها، تاکسیها، مترو و دیگر وسایل حمل و نقل شهری امکانات مناسبی برای دسترسی به این مکان فراهم میکنند.
بسیاری از گردشگران برای اقامت در استانبول میدان تکسیم را انتخاب میکنند. از میدان تکسیم، سادهترین راه برای دسترسی به باسیلیکا سیسترن استفاده از تراموای استانبول است. بهترین راه برای این کار این است که از ایستگاه تراموای کاباتاش که نزدیکترین ایستگاه به میدان تکسیم است، استفاده کنید. چنانچه از تراموا استفاده کنید بایستی قسمتی از مسیر را پیاده روی کنید یا از قطار کابلی استفادده کنید.
برای سوار شدن به قطار کابلی، باید به ایستگاه قطار کابلی تکسیم بروید و سپس سوار خط F۱ شوید در ایستگاه کاباتاش پیاده شده و بعد از کمی پیاده روی به ایستگاه تراموای می رسید. سپس سوار خط T۱ شوید و در ایستگاه سلطان احمد پیاده میشوید و بعد از چنددقیقه پیاده رویبه مقصد مورد نظر آب انبار باسیلیکا سیسترن می رسید.
این روشها، همراه با اطلاعات دقیق و کامل، بازدید از باسیلیکا سیسترن را برای شما به یک تجربه سرگرمکننده و لذتبخش تبدیل میکنند.
بازدید از باسیلیکا سیسترن
بازدید از باسیلیکا سیسترن در استانبول یک تجربه فراگیر از تاریخ و زیباییهای باستانی است. این آب انبار با قدمتی بیش از ۱۵۰۰ سال، از جمله جاذبههایی است که هر ساله گردشگران زیادی را به خود جلب میکند. برای بهرهمندی بهتر از بازدید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
ساعات بازدید: آب انبار باسیلیکا سیسترن از ساعت 9 صبح به روی بازدیدکنندگان باز است. برای احساس آرامش بیشتر و جلوگیری از شلوغی، توصیه میشود زودتر به مکان مراجعه کنید، بهویژه قبل از ساعت 12 بعد از ظهر یا پس از شلوغی ترافیک صبحگاهی. از دورههای تعطیلات و روزهای شلوغ خودداری کنید و روزهای هفته را برای بازدید انتخاب کنید.
مدت زمان بازدید: میتوانید حدود 30 دقیقه تا یک ساعت را صرف کاوش در فضای داخلی آبانبار کنید. همچنین، تورهای راهنمایی Basilica Cistern نیز حدود 30 دقیقه تا یک ساعت طول میکشد. پس از پایان تور، میتوانید به کاوش خود ادامه دهید.
وضعیت مکان: باسیلیکا سیسترن به خاطر ستونهای بلند، سطح آب آرام و سرهای مدوسا که از یک ساختمان رومی باستان تغییر کاربری داده شده است، مشهور است. هنگام بازدید، لحظاتی از آرامش و زیبایی باستانی را تجربه خواهید کرد و این مکان فرصتی عالی برای عکاسی و تجربهی فضای زیرزمینی باستانی فراهم میکند.
راهنمایی: در صورت تمایل، میتوانید از تورهای راهنمایی Basilica Cistern استفاده کنید که به شما اطلاعات بیشتری درباره تاریخ و اهمیت این جاذبه فراهم میکند و تجربهی بازدید را بهبود میبخشد.
با توجه به این موارد، بازدید از باسیلیکا سیسترن یک تجربه فراموشنشدنی از فرهنگ و تاریخ استانبول خواهد بود که شما را به دنیایی از زیباییها و اسرار باستانی میبرد.