تاریخچه موزه بیماری های عصبی باکرکوی استانبول
موزه بیمارستان بیماریهای روانی و عصبی باکرکوی استانبول (Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Müzesi) در سال 2008 میلادی در 26 ژوئن برای بازدید عموم باز شد؛ که با همکاری انجمن سازگاری مجدد بیماران روانی، موسسه علوم اجتماعی دانشگاه فنی Yıldız، و گروه هنر و طراحی، آغاز شده بود. این موزه با هدف جمعآوری، مستندسازی، نگهداری، و به نمایش گذاشتن میراث فرهنگی بیمارستان در طول تقریباً 100 سال فعالیت، اقدام به تأسیس شد. برای تاکید بر ارزش های تاریخی فرهنگی بیمارستان نیز برنامه کارشناسی ارشد در زمینه های مغزواعصاب، روانپزشکی، جراحی مغرواعصاب برای انتقال این میراث فرهنگی به نسل های بعد نیز آغاز شد.
با تصمیمگیری برای استفاده از ساختمان قدیمی PTT در بیمارستان به عنوان موزه، کار برای مقاومسازی این ساختمان به منظور نمایشگاه و زلزله توسط دانشکده معماری دانشگاه فنی Yıldız برنامهریزی شد. پس از آن، مطالعات تعیین محتوا و روش انجام شد. این مطالعات شامل یک پژوهش تاریخی و مطالعات محتوایی و داستانی با همکاری افراد بسیاری از جامعه بیمارستان بود. همچنین، مطالعات تاریخ شفاهی با افرادی که در بیمارستان کار میکردند، افرادی که روی تاریخ باکرکوی کار میکردند، و مجموعهداران صورت گرفت. این مطالعات به جمعآوری و ثبت اطلاعات، اسناد، و اشیاء منجر شد.
مخاطبان اصلی این موزه شامل کارکنان بیمارستان، بیماران و خانوادههایشان، مردم باکرکوی و افراد فعال در حوزه پزشکی میباشند. بیمارستان بیماریهای روانی و عصبی باکرکوی از گذشته تا به امروز بخشی از جامعه و نماد باکرکوی بوده است. برای ساکنین این منطقه، تاریخ این بیمارستان جزئی حیاتی از زندگی شان بوده و بدون آن، تصور زندگی اینجا برای آنها غیر ممکن است. همچنین، بسیاری از پزشکانی که در گذشته در زمینههای مختلف روانپزشکی، علوم مغز و اعصاب، و جراحی مغز و اعصاب خدمت میکردهاند و اکنون هم فعالیت دارند، بخش قابل توجهی از تلاش حرفهای خود را در این مکان به پایان رساندهاند.
این موزه با تأکید بر جایگاه و اهمیت بیمارستان در تاریخ پزشکی، ارتباط خود را با جامعه خود بهبود میبخشد. افزایش آگاهی درباره ارزش تاریخی بیمارستان از طریق موزه و فعالیتهای آن، آگاهی را در مورد حفظ تمامی میراث فرهنگی ملموس و ناملموس که این ارزش را شکل میدهد، ایجاد مینماید. موزه اطمینان میدهد که میراث فرهنگی آن از طریق جمعآوری، مستندسازی، حفاظت، و ترویج، به بهترین شکل ممکن به نمایش گذاشته شود.