تاریخچه مسجد کالِندِرحانه استانبول
در منطقه فاتیح، واقع در وزنجیلر و نزدیک دانشگاه استانبول، مسجد کالندرحانه استانبول (Kalenderhane Camii) در کنار قنات بزدان واقع شده است. این مسجد، که قبلاً کلیسای ارتودوکس بوده، توسط عثمانی‌ها به مسجد تبدیل شده است. اما نکته‌ی جالب درباره‌ی این مسجد این است که محلی که مسجد کالندرحانه در آن واقع شده است، ابتدا حمامی از دوران روم باستان بوده است! سپس در قرن ششم میلادی، کلیسایی در این منطقه ساخته شد. در سال‌های بعد، حدود قرن هفتم، کلیسایی دیگر در جنوب کلیسای اول ساخته شد. بعدها، کلیسای سوم نیز در نزدیکی این کلیسا ساخته شد.
این کلیسا، توسط عثمانی‌ها از بین رفت و در سال ۱۴۵۳، تحت فرمان سلطان محمود، به کالندری، فرقه‌ای از درویش‌ها، اختصاص یافت. این درویش‌ها از این عمارت به عنوان آشپزخانه‌ی عمومی استفاده می‌کردند، و به خاطر همین، به این ساختمان می‌گفتند "کالندرحانه"، به معنای "خانه‌ی کالندری".
در اینگونه بازسازی و تغییر کاربری، تاریخچه‌ی این مکان به صورت جالبی نقش بسته و امروزه مسجد کالندرحانه به عنوان یکی از نمادهای تلفیق فرهنگی و تاریخی در استانبول شناخته می‌شود.
در سال ۱۷۴۶، حاجی بشیر آقا Kizler aghasi قصر توپکاپی را به محراب و منبری برای این ساختمان تبدیل کرد تا آن را به یک مسجد تبدیل کند. مسجد کالندرحانه در طول زمان به دلیل حوادثی مانند آتش و زلزله آسیب دید. در سال ۱۸۵۵ و بار دیگر بین سال‌های ۱۸۸۰ تا ۱۸۹۰، مورد بازسازی قرار گرفت. اما در دهه ی ٣٠، مناره ی مسجد به وسیله رعد و برق سقوط کرد و باعث خرابی قسمتی از ساختمان شد و به وضعیت متروکه درآمد.
در دهه ۷۰، مناره و محراب مسجد مورد بازسازی قرار گرفت و بار دیگر مسجد کالندرحانه برای عبادت باز شد. این مسجد، که ابتدا یک کلیسای دوره بیزانس بوده و سپس به مسجد تبدیل شده، معماری ترکیبی از دوره‌های مختلف بوده و با تلفیق عناصر دوران بیزانس و معماری اسلامی، جاذبه‌ی خاصی برای بازدیدکنندگان ایجاد می‌کند. البته تابلوهایی که در زمان کلیسا بودن مسجد کالندرحانه وجود داشتند، همگی برداشته شده و جای خود را به تابلوهای اسلامی و متون مذهبی داده‌اند. همچنین این مسجد یک مسجد تک مناره است که یکی دیگر از ویژگی‌های خاص آن محسوب می‌شود.